Notre Assemblée Générale a eu lieu Ie 18 octobre dans Ie cadre prestigieux du Collège Saint-Michel à Bruxelles. Pour nous, il ne s’agissait pas simplement d’une obligationadministrative, mais surtout d’une occasion de nous concerter à propos des activités de notre Société Médicale Belge de Saint-Luc.

Meer dan ooit is deze bijeenkomst noodzakelijk om ons te bezinnen over de activiteiten en de toekomst van onze Belgische Geneesherenvereniging Sint-Lucas. Of we het nu leuk vinden of niet, we moeten ons continu aanpassen aan een snel evoluerende maatschappij: profiteren en genieten staat bovenop de agenda.

Vorige zomer hebben we allen meegemaakt dat er geen einde kwam aan het feesten, week na week stroomden tienduizenden naar rockfestivals, aanvankelijk begon het in Torhout-Werchter, maar nu konden we meemaken dat ze, bijna wekelijks, als paddestoelen uit de grond rezen. Het was overal plezier en vertier; ook op onze commerciële zenders horen en zien we bijna niets anders dan amusementsprogramma’s. Na de feestelijke zomer is een ontnuchtering gekomen met het sociaal drama in Genk waar drieduizend arbeidsplaatsen zullen verloren gaan. Het is hier niet de plaats, en ik ben ook niet bevoegd om het sociaal-economische luik te commentariëren.
Wat we echter wel zien is, dat tegelijk individualisme en cocooning hoogtij vieren. De tijd van de ‘grote verhalen’ is ondertussen voorbij. Vaderlandsliefde, christendom, huwelijkstrouw, om er maar enkele te noemen, doen het niet meer. Het is nu elkeen voor zich en de staat zorgt voor de andere.

Partout les gens s’amusent.
Les ‘cadeaux’ comme la suppression des taxes sur la radiotélévision se multiplient, les plus agés voyagent gratuitement en métro, les déplacements en bus et en tramways sontgratuits pour les seniors qui, moyennant Ie paiement de 2,5 EUR, peuvent jouir sanslimite de la SNCB. Cela nous fait rêver au temps où l’on chantait: « Tout va très bien, madame la marquise …»
D’un autre côté, l’individualisme se reflète dans la vie privée et dans les sociétés; des conférences de tous ordres n’attirent qu’un public restreint, à quelques exceptions près. Nombre de sociétés ont des difficultés de recrutement, les démissions sont plus nombreuses que les nouveaux membres, Ie volontarisme n’est plus à la mode. Notre Société Médicale de Saint-Luc n’y échappe nullement. Où est Ie temps où de nombreuxconfrères se rencontraient pour l’Assemblée Générale dans les locaux spacieux de l’hotel Astoria?

Nostalgie is echter uit den boze; terugkeren naar wat voorbij is, is uitgesloten. Het was toen ook niet zo schitterend gesteld met de mispraktijk. Ik herinner me hoe na de consecratie de kerken voor eenderde leegliepen. Zoiets maken we gelukkig niet meer mee. Wie naar de kerk komt, doet het bewust en uit overtuiging.

Het is echter ook niet al kommer en kwel.
Nog nooit is er zoveel wereldsolidariteit geweest, duizenden trekken naar derdewereldlanden om, meestal onbaatzuchtig, zich in te zetten voor ontwikkelingssamenwerking.
We herinneren ons hoe een stroom van solidariteit ontstond om een Nigeriaanse moeder te redden van steniging.
Dans la plupart des paroisses, une multitude de volontaires s’engagent dans des tâchesdiverses, non seulement administratives mais également pastorales comme la préparation de la liturgie.
Pour ma part, je me réjouis d’avoir d’excellents collaborateurs, qui, chacun dans son domaine, consacre une part de son temps à notre Société Médicale Belge de Saint-Luc. Je leur en suis profondément reconnaissant.

Notre revue Acta Medica Catholica reste notre fleuron.
Elle se veut être Ie porte-parole des médecins et des professionnels paramédicaux pour lesquels la foi prend une place prépondérante dans la pratique médicale et la vie privée.
Faisons un effort afin d’augmenter Ie nombre d’abonnés à notre revue trimestrielle. C’est pourquoi nous insérons un feuillet afin que vous puissiez nous procurer quelquesadresses de confrères intéressés. Nous vous en remercions d’avance.

Cette année 2003 a été marquée par Ie décès le 13 mars de notre président d’honneur Ie professeur Jean Lederer. Sa mémoire a été évoquée pendant l’eucharistie, Ie 18 octobre dernier, ainsi que celle des autres membres défunts.

We denken deze dagen ook aan Zijn Heiligheid Johannes-Paulus II die op 16 oktober zijn 25 jaar pontificaat heeft gevierd.
Zelden heeft een paus in de geschiedenis van de Kerk een zo belangrijke impact gehad als de verpersoonlijking van het wereldgeweten tegen onrecht, armoede en uitbuiting. De wereld kende geen grotere verdediger van de vrede, hetgeen tijdens dit voorjaar voldoende bleek uit zijn diplomatiek offensief tegen de oorlog in Irak. In contrast met de Romebedevaarten van de vorige eeuwen, is hijzelf naar de gelovigen over de hele wereld getrokken, als een echte Vader, tijdens 102 vaak vermoeiende wereldreizen. Pas na zijn heengaan zullen velen beseffen wat hij gepresteerd heeft in deze hectische wereldmaatschappij.

Ik wil eindigen met een oproep tot volgehouden inzet voor onze Belgische Geneesherenvereniging Sint-Lucas opdat ze in deze crisisperiode van de westerse kerk, in ons land de spreekbuis zou kunnen blijven van medici en paramedici die zich in hun medische praktijk en hun privé-leven blijvend inspireren op de Blijde Boodschap van Jezus van Nazareth. Hierbij ingesloten vindt u een formulier om ons de namen op te geven van enkele, mogelijks geïnteresseerde collega’s. Wij danken u bij voorbaat voor uw medewerking.

Mon mandat de président aurait normalement pris fin à ce jour. Les statuts de Ia Société Médicale Belge de Saint-Luc prévoient une alternance linguistique de la présidence.Après avoir constaté qu’aucun candidat francophone ne s’est présenté, l’AssembléeGénérale m’a prié de prolonger mon mandat d’un an. J’accepte volontiers cette tâchedans l’intérêt de notre Société.
Le docteur Luc Van der Plaetsen accepte la fonction de trésorier, Ie docteur de Viron ayant démissionné.

De Algemene Vergadering heeft mij verzocht mijn taak als voorzitter met één jaar te verlengen, aangezien er geen Franstalige kandidaat was voor die functie. Dr. Van der Plaetsen aanvaardt de taak van penningmeester, aangezien dr. de Viron zijn ontslag heeft gegeven.

Ten slotte wens ik onze lezers een zalig kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar 2004. Moge het Nieuwe Jaar de vervulling van hun wensen brengen en mogen we ook wat meer aan ‘de andere’ denken in deze materialistische en egoïstische maatschappij.
En cette fin d’année, je souhaite au nom du Conseil d’Administration à nos lecteurs une bonne fête de Noël et la réalisation de leurs voeux en l’an 2004. Puissions nous également réagir contre l’individualisme et Ie matérialisme actuel en pensant plus à autrui.

Dr. Paul Deschepper, voorzitter/président
Koningin Astridstraat 10
9250 Waasmunster

door Linus Vanlaere
DEUGDELIJK LEVEN
Een inleiding in de deugdethiek – P. Van Tongeren

De media hebben vrij dikwijls bericht over de meningsverschillen die in de Europese Conventie tot uitdrukking kwamen naar aanleiding van twee woorden die de enen in de ‘preambule’ van de nieuwe Europese Constitutie wensten en de anderen, met evenveel ijver, trachtten uit te sluiten: ‘CHRISTELIJKE TRADITIES’ en ‘GOD‘. Vooralsnog heeft men zich in deze preambule beperkt tot het erkennen van ‘de culturele, religieuze en humanistische erfenis van Europa’.

Intussen blijven de meningen verdeeld. De Comece (Commissie van de bisschoppenconferenties van de Europese Unie) steunt paus Johannes-Paulus II waar deze zich volhardend, in toespraken en door de nuntii, inzet voor het inlassen van een expliciete verwijzing naar God. Ook de Europese Volkspartij had dit reeds gedaan in een document van 12 oktober 2002. Polen en Ieren steunen beide, verwijzend naar hun Grondwet, waar naar God wordt verwezen. Vele Italianen, Duitsers en vertegenwoordigers van een aantal Centraal-Europese landen sluiten zich hierbij aan. Frankrijk, met Giscard d’Estaing en Chirac, Spanje en België zijn de meest uitgesproken tegenstanders, waarbij vooral Frankrijk een strikte scheiding wenst van kerk en staat en het beginsel van het ‘laïcisme’ bepleit. Het debat is nog niet afgesloten, want alle lidstaten kunnen nog tot medio 2004 hun mening laten horen in parlementen en eventueel door referenda.

Om objectief te kunnen oordelen over pro en contra dient men met een aantal gegevens rekening te houden.
Vooreerst wat het ‘CHRISTELIJKE’ betreft.
Niemand zal ontkennen dat Europa, tot en met het enorme grensland Rusland, in cultuur en wetgeving diep getekend is door het christendom. Kathedralen, tienduizenden kerken, abdijen en kloosters, pelgrimsoorden met nog steeds miljoenen bezoekers, alle grote musea getuigen ervoor. Ook de meeste oude universiteiten werden door de Kerk en door christenen gesticht. Niet ten onrechte schreef de toch weinig christelijke Goethe in zijn Gespräche mit Eckermann: ‘Mag die geistige Kultur nun immer fortschreiten, mögen die Naturwissenschaften in immer weitere Ausdehnung und Tiefe wachsen, und der menschliche Geist sich erweitern wie er will, über die Hoheit und sittliche Kultur des Christentums, wie es in den Evangelien schimmert und leuchtet, wird es nicht hinauskommen’ (Mag de geestescultuur ook steeds verder evolueren, mogen de natuurwetenschappen zich steeds verder en dieper uitbreiden, en de menselijke geest zich verbreden zoals deze wil, de grootheid en de zedelijke cultuur van het christendom, zoals het in de evangelies transparant wordt en oplicht, zullen zij nooit overtreffen‘). Uit het Europese waardeonderzoek 1999 blijkt dat nog steeds 73% van de Europeanen zich ‘christen’ noemen. Zonder het christendom zouden noch het internationale Handvest van de Rechten van de Mens (San Francisco, 1948), noch het parallelle Europese Handvest (1951) zijn ontstaan. Nog steeds wil in Europa een uitgesproken meerderheid een religieuze ceremonie bij geboorte (75%), bij huwelijk (73%) en bij dood (82%).
Critici zullen evenwel doen opmerken dat Europa sedert de Vroege Middeleeuwen, religieus en wetenschappelijk sterk beïnvloed is door de islam, zowel in het zuiden (Cordoba, Granada, Sevilla, Palermo) als in het oosten (de hele Balkan), en dat er nu vele miljoenen moslims in Europa verblijven. Wat zal er gebeuren zo Turkije, dat al lid is van de Navo en van de Raad van Europa, lid wordt van de Europese Unie? Men vermoedt dat het land rond 2025 ongeveer 87 miljoen inwoners zal tellen, meer dan de huidige meest bevolkte lidstaat, de Duitse Bondsrepubliek. En de moslims zullen waarschijnlijk door immigratie blijven toenemen, daar de autochtone Europese bevolking zal afnemen. Immers geen enkel land, behalve Albanië, bereikt nog 2,1 kinderen per vrouw beneden 45 jaar, aantal nodig om het huidige bevolkingsaantal te handhaven. Duitsland, Italië en Spanje hebben nog nauwelijks één enkel kind in de vermelde bevolkingscategorie. Zo de zaken blijven zoals ze nu staan, zou Duitsland in 2050 nog slechts 40 miljoen inwoners tellen, tegenover de actuele 82 miljoen. Daarenboven zal niemand ontkennen dat het moderne Europa van voor de Franse Revolutie tot nu toe flink getekend is door de Verlichting. In de korte zinsnede uit de preambule werd hiermee rekening gehouden.

De tweede term die ter discussie staat is ‘GOD’, essentieel voor joden, christenen en moslims.
Critici zullen opwerpen dat deze term erg dubbelzinnig is. Volgens vermeld waardeonderzoek zegt 77% van de Europeanen in God te geloven (in België 71%). Maar wie is deze ‘God’? Voor belijdende christenen is hij een ‘persoon’ (natuurlijk geen ‘individu’, bepaald door tijd en ruimte). Maar slechts 40% van de Europeanen (30% in België) zien Hem als zodanig. Voor 33% is Hij een levensenergie, 15% weet het niet en 11% negeert God. Voor de meesten heeft God geen ‘gelaat’. Bij de jongere generatie scoren de positieve cijfers beduidend lager. Wat moet men uit deze benaderingen besluiten? Ongetwijfeld is Europa vanuit cultuurhistorisch standpunt een ‘christelijk’ continent en ook vandaag wordt dit door opinieonderzoek bevestigd. Dit belet evenwel niet dat, naargelang de landen, een relatieve meerderheid wel degelijk ver van de geloofsinhoud verwijderd is: 46% gelooft niet in een leven na de dood noch in de hemel. Opmerkelijk is eveneens dat de grote meerderheid (79%) verklaart dat ‘religieuze leiders geen invloed mogen hebben op de wijze waarop mensen stemmen bij verkiezingen’. In het licht van deze gegevens kan men begrip opbrengen, ook voor christelijke politici die aarzelen, wat de Constitutie betreft, het spel hard te spelen. Zij willen het zeker niet doen voorkomen alsof iemand, die niet in God gelooft of eraan twijfelt, geen echte Europeaan kan zijn. Men kan, behalve het bevestigen van de democratische grondwaarden, inderdaad geen levensovertuiging opleggen. Hier is het persoonlijk geweten doorslaggevend (zie Jan Kerkhofs, Het geweten, Lannoo, Tielt, 2002). Gezien de feiten en de politieke machtsverhoudingen kan ik behoedzaam besluiten dat, realistisch gezien, men moeilijk verder kan komen dan de huidige, zeer algemene passage in de preambule.

Jan Kerkhofs S.J.
Emeritus professor K. U. Leuven

CITE DU VATICAN – Mardi 18 novembre 2003

La Fête du Roi, Ie 15 novembre, a été marquée par Ie traditionnel Te Deum solennel célébré en la Cathédrale des Ss Michel et Gudule, indique l’agence catholique belge “Cathobel” (www.cathobel.be). Mais pour la troisième année consécutive, c’est l’Eglise catholique et non plus Ie ministère de l’Intérieur qui l’organise. Dans son homélie, Ie Cardinal Godfried Danneels, archevêque de Malines-Bruxelles, partant du dialogue entre Jésus et Pilate «Es-tu Ie roi des juifs?», a traite du rôle des religions, et du christianisme en particulier, face au pouvoir politique.

Le Te Deum a été célébré ce 15 novembre en la Cathédrale des Ss Michel et Gudule. La cérémonie était présidée par Ie Cardinal Danneels, entouré de Mgr. Jozef De Kesel et du clergé bruxellois, avec la participation de délégués orthodoxes, protestants et anglicans, et en présence de représentants juifs et musulmans. On notait la présence de la Reine Fabiola et des Princes, ainsi que des Présidents de la Chambre des Représentants et du Sénat, des représentants des gouvernements, avec en tête, Ie Premier Ministre, GuyVerhofstadt, et Ie Ministre des Affaires Etrangères, Louis Michel.

Les chants étaient exécutés par Ie Choeur de la Cathédrale et la chorale de l’Eglise orthodoxe.

Chemins différents mais complémentaires

Dans son homélie, Ie Cardinal Danneels, s’appuyant sur Ie dialogue entre Jésus et Pilate (Es-tu Ie roi des Juifs?), a développé Ie thème du rôle des religions, et du christianisme en particulier, face au pouvoir politique. “Il s’agit”, a dit Ie Cardinal, “de deux chemins différents et complémentaires, pour rendre l’homme heureux.” Depuis toujours, les deux voies que l’homme peut prendre pour accéder à sa pleine stature, coexistent dans l’histoire de tous les peuples. Cette histoire humaine a été souvent un lieu de confrontation qui va de la totale opposition à l’identification appelée théocratie.

Mais, depuis la rencontre entre Pilate, (“Es-tu Roi ?”) et Ie Christ (“Oui, je Ie suis, mais mon royaume n’est pas de ce monde”) il est clair qu’il ne peut y avoir ni identification entre religion et Etat, ni totale opposition entre eux. S’il y a en effet deux royautés et deux pouvoirs, Ie spirituel et Ie temporel, les deux pôles partagent un but commun: la réalisation du bonheur de l’homme et de la société humaine.

Les moyens utilisés sont cependant tout autres et ne doivent pas êtres confondus. Le pouvoir civil exige une grande compétence administrative, une grande capacité de communication et un éternel combat pour la démocratie. De plus, il s’agit pour les responsables du pouvoir civil de veiller à placer toujours Ie bien commun au-dessus des intérêts personnels ou de certains groupes. On Ie voit, Ie bon fonctionnement d’unesociété civile ne peut se passer de valeurs. Il faut poser continuellement des choix. Et ceux-ci se fondent sur une hiérarchie de valeurs humaines, accessibles à la pensee humaine morale et philosophique. Ces valeurs ne sont donc pas obligatoirement religieuses. D’ailleurs, a encore souligné Ie Cardinal, les traits les plus marquants de l’Europe, sont bien la distinction entre Ie politique et Ie religieux, garantie pour la pleine liberté de croyance et condition indispensable pour l’épanouissement de la personne et pour l’enrichissement de la vie sociale.

Dialogue régulier et structuré entre Religions et Etat

Le Cardinal s’est alors interrogé sur la place des religions, et du christianisme en particulier, dans la société. Les religions sont-elles vouées à une existence dans l’ombre, en marge de la société? Sont-elles une affaire totalement privée? Après une longue période d’éloignement entre religions et pouvoir civil, le temps serait venu, suggère le Cardinal, de dépasser une certaine méfiance mutuelle, de s’affranchir des complexes des deux côtés, pour revenir au dialogue structuré et régulier entre le monde des religions et des Eglises, et le pouvoir civil. Les Eglises le demandent et le projet de Convention Européenne prévoit aussi un dialogue structuré et régulier entre Eglises et Etat.

Les religions, et le christianisme en particulier, portent en elles une mémoire collective morale multiséculaire. Pendant des siècles la foi chrétienne en particulier, a élaboré et offert à l’humanité une définition de l’homme, un affinement, une perfection dont le fleuron est le personnalisme dont vit encore la pensée humaniste. Le christianisme, ainsi que d’autres religions, continuent à dire que l’homme, pour être véritablement humain, doit être plus qu’homme. D’ailleurs, a fait remarquer le Cardinal, des phénomènes aussi divers que la crise dans la transmission entre les générations, les séquelles de la répression antireligieuse et l’invasion de la culture médiatique et marchande, ont conduit les responsables les plus attachés à la laïcité à reconnaître que l’ignorance à propos des religions est devenue une menace pour la vie et la cohésion de chaque pays, pour le plein développement de la construction européenne. Depuis deux mille ans, la conscience européenne a été formée et affinée à partir de la double tradition chrétienne et humaniste. Ces deux composantes de l’identité européenne ont survécu aux crises et aux drames dans lesquels elles ont failli disparaître ensemble.

Le Christ, lampe de vérité

Dans sa réponse à Pilate, “Oui, je suis Roi”, le Christ indique qu’il a beaucoup de choses à offrir à l’humanité pour son bonheur. “L’homme aurait-il jamais raison de refuser d’allumer cette lampe de vérité qu’est le Christ et le trésor de sagesse et de forces morales des religions?”, se demande Mgr. Danneels, qui a souligné l’importance de la tradition judéochrétienne dans la promotion de nombreuses valeurs, ainsi que l’apport du christianisme et de l’humanisme dans l’histoire de l’Europe.

Il a invité les pouvoirs publics à établir une structure de dialogue entre les religions et l’Etat et à trouver une complémentarité auprès des religions.

TGE (Tijdschrift voor Gezondheidszorg en Ethiek) nodigt voor de derde keer pas afgestudeerden (of zij die op het punt staan af te studeren) uit een essay te schrijven en mee te dingen naar de Paul Sporken-Prijs. De inzendingen worden door een deskundige jury beoordeeld. De eerste prijs bedraagt € 1.000. Daarnaast is er nog een aanmoedigingsprijs van € 200. De winnende essays worden in het TGE gepubliceerd.

Paul Sporken en de medische ethiek

In 1969 verschijnen diverse publicaties die onderstrepen hoezeer de toenmalige medische ethiek in beweging was, zoals Medische Macht en Medische Ethiek van J.H. van den Berg. In hetzelfde jaar publiceert Paul Sporken (19-1992) zijn Voorlopige Diagnose. Inleiding tot een medische ethiek, waarin hij afstand neemt van de traditionele katholieke ethiekbeoefening. Voorts maken culturele veranderingen en technologische ontwikkelingen het zijns inziens nodig de bestaande medische ethiek aan een kritische bezinning te onderwerpen. De traditionele medische ethiek, die beschouwd kan worden als een gedragscode voor intercollegiale verhoudingen tussen artsen, dient plaats te maken voor een ethiek die aandacht heeft voor haar antropologische en sociale dimensie en gebaseerd is op authentieke humaniteit. Ethiek, mensvisie en levensbeschouwing zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden. In 1977 verschijnt zijn hoofdwerk Ethiek en Gezondheidszorg, een systematisch overzicht van de medische ethiek dat vele malen werd herdrukt en jarenlang dienst deed als handboek. Voortbouwend op Voorlopige Diagnose stelt hij dat zich in morele normen altijd een bepaald mensbeeld manifesteert dat kritisch getoetst moet worden. Hij neemt afstand van de traditionele moraal die het medische handelen aan strikte normatieve regulering wil onderwerpen.

Waarom een Paul Sporken-Prijs?

• Ook nu ondergaat de medische ethiek een belangrijke verandering. Culturele en technologische ontwikkelingen (zoals ontwikkelingen op het gebied van transplantatiegeneeskunde, voortplantingsgeneeskunde, genetica, ingrijpen in het menselijk genoom, etcetera) benadrukken de urgentie van kritische reflectie, niet alleen op de betreffende ontwikkelingen, maar ook op de grondslagen en methoden van de gezondheidsethiek.

• Met Paul Sporken meent TGE dat ethiek onverbrekelijk is verbonden is met een mensvisie en levensbeschouwing. Zijn werk laat zien dat dit uitgangspunt niet tot parochialisme voert, maar veeleer tot intensieve gedachtewisseling tussen diverse perspectieven.

• Evenals Paul Sporken stelt TGE zich ten doel aandacht voor de levensbeschouwelijke en sociale dimensie van ethiek te verbinden met aandacht voor de concrete, dagelijkse problemen van de medische praktijk.

Criteria

• De prijsvraag is bedoeld voor pas afgestudeerden die na 1 januari 2001 hun opleiding hebben voltooid (of studenten die op het punt staan af te studeren) binnen een relevante discipline, zoals geneeskunde, (biomedische) gezondheidswetenschappen, psychologie, filosofie en theologie.

• Het essay heeft een maximum lengte van 3500 woorden, geschreven overeenkomstig de richtlijnen voor auteurs van het TGE. U kunt hiertoe uw afstudeerscriptie (of een gedeelte daaruit) als basis nemen, maar dat is niet noodzakelijk.

• Het essay dient betrekking te hebben op een ethische kwestie op het terrein van de gezondheidszorg in ruime zin en kan zowel een conceptuele als een praktische, zowel een beschouwende als een casuïstische strekking hebben.

• De essays worden aan de hand van de volgende criteria beoordeeld: vraagstelling en structuur, stilistische kwaliteiten, wetenschappelijke en/of maatschappelijke relevantie, originaliteit, actualiteit. Daarnaast is het van belang dat in het essay aandacht wordt geschonken aan de verbondenheid van strikt ethische overwegingen met de levensbeschouwelijke, sociale of culturele dimensie van de betreffende problematiek.

• De prijs is niet aan leeftijdscriteria gebonden.

Deadline: 1 februari 2004.

Prijsuitreiking: juni 2004. De winnende essays worden gepubliceerd in TGE 14:3 (septembernummer 2004).

Inzendingen dient men te richten aan drs. Ron Welters, eindredacteur, postbus 31431, 6503 CK Nijmegen, onder vermelding van Paul Sporken-Prijs tel. 024-3611132, e-mail: r.welters@ dcm.kun.nl.
Bij hem kunt u ook nadere inlichtingen verkrijgen.

Organisatie

“Jongeren info life” is een pluralistische en onafhankelijke vereniging die opkomt voor de beschermwaardigheid van het ongeboren menselijk leven vanaf de bevruchting. Ze is ontstaan uit de vraag van verschillende organisaties en individuen om informatie te geven over het ontstaan van het leven en om concrete hulp te bieden aan moeder én kind in een noodsituatie.

Doelstelling

“Jongeren info life” heeft tot doel de bescherming van en het respect voor het menselijk leven vanaf de bevruchting te promoveren.

Voorlichting

“Jongeren info life” verzorgt voorlichting over het ontstaan en de ontwikkeling van het menselijk leven op school (3e graad BSO, TSO, KSO en ASO), voor verenigingen, jeugdbewegingen en op beurzen.

Hulpverlening

“Jongeren info life” biedt hulp aan vrouwen die door hun zwangerschap in een noodsituatie zijn geraakt. Hiervoor verwijst ze deze vrouwen door naar de deeInemendeorganisaties die het vertrekpunt – het onvoorwaardelijk respect voor het menselijk leven vanaf de bevruchting – onderschrijven. Ook ouders die een kind met een handicap verwachten, worden geholpen.
Daarnaast worden zij, die problemen hebben met de verwerking van een abortus, begeleid.

Kwaliteit

“Jongeren info life” werkt met bestaande organisaties die een jarenlange ervaring hebben in de hulpverlening. De vorming van de voorlichters wordt verzorgd door specialisten binnen hun eigen vakgebied (dokter, ethicus, psycholo(o)g(e), leerkracht, …) in samenwerking met andere bestaande organisaties.

Multimediaal en interactief

“Jongeren info life” biedt voorlichting aan scholen (3e graad) en verenigingen, met een multimediaal en interactief pakket.
De klemtoon wordt gelegd op de schoonheid van het leven, de problematiek van de ongewenste zwangerschap en de hulpverlening aan moeder én kind.

AANVRAAG

Scholen en verenigingen kunnen voorlichtingsprogramma’s aanvragen via:

De Langhe Peter – 03/755.41.58
Hagewindestraat 10 – 9120 Beveren